Seee..seee..pıh pıhh..

See… Sesim geliyor mu? Öhhömm… Heh tamam. Merhabalar efendim, ne oluyor ne bitiyor, kim nerede kiminle nörüyor hepsini araştırdım, siz yokken ben de boş durmadım. Efendim bugün ki yazımda şiddetle yine müzik camiasına eğileceğim. Yine arkamı dönmemle cart diye albümler ardı ardına çıkıvermiş efendi. Öncelikle hiçbir zaman “favori gruplarım” şeklinde kategorilemesem de respectte kusur etmemek adına 28 Ekim’de 4:13 Dream albümü ile piyasaya şangırt diye giriş yapan The Cure’a burdan selam ederek sözlerime başlıyorum. Dedim ya hiçbir zaman çok bir takipçileri olamadım, bir rimelim bile olmadı ama en azından seven kitlesi olur, merak edeni olur diyorum ve buyrun dinleyin diye yol gösteriyorum. Bunu yapmayan da var… Sonracağıma bir başka son dönem albümü Intimacy ile merakla beklenen Bloc Party oldu. Bayadır dinleyebildiğimiz Trojan Horse parçaları zaten pek başarılıydı(di’li geçmiş zamanı neden kullandım peki, şarkı şu anda başarısız mı yani nedir, tövbee..) Ya işte çekin dinleyin. 3 Kasım’daysa İngilizlerin başarılı onlarca grubundan bir tanesi olan Razorlight Slipway Fires adlı albümü piyasaya sürmüş, ki ben de henüz gördüm az sonra edineceğim tez elden dinleyeceğimdir. Yine 3 Kasım’da Lips of an Angel parçasıyla parlayan Hinder Take It To The Limit albümünü çıkarayazmış. Ayrıca çok da tarzım olmamakla birlikte sesi için en azından bir şans vereceğim bir albüm de Dido’dan geliyor Safe Trip Home. Bunun yanı sıra Kings of Leon, Sarah Brightman, Story of the Year’da tanıdığım, gözüme batan yeni albüm çıkaran müzisyenler olarak not düşüldüler pek tabi. Artık müziğe doymamak için önünüzde hiçbir sebep kalmadığına, sayemde “hep aynı şeyler çalıyor yahu!” şeklindeki serzeniş ve çaresizliğe son verdiğinize göre, görevimi yerine getirmenin huzuru içerisinde şatomdaki görkemli odama çekilebilir ve mum ışığı altında yazdığım kitabımın başına dönebilirim… Ritmik kalın efendim.